بررسی راه کارهای کیفیت بخشی به آموزش های ضمن خدمت در دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی

هدف این پژوهش شناسایی عوامل موثر بر کیفیت بخشی به آموزش های ضمن خدمت در دانشگاه شهید رجایی بوده است. با عنایت به موضوع انتخابی، این پژوهش به طور کلی پژوهش "توصیفی (غیر آزمایشی)" است که موضوع آن بررسی شاخص های موثر بر کیفیت و اثربخشی دوره های ضمن خدمت و ارایه پیشنهادهایی کاربردپذیر در عرصه عملی است. به کمک این روش راه کارهای کیفیت بخشی به دوره های آموزش ضمن خدمت کارکنان دانشگاه شهید رجایی شناسایی و پیشنهادات کاربردی ارایه گردید. بدین جهت این پژوهش در دسته تحقیقات کاربردی قرار دارد. براساس ادبیات پژوهش 5 شاخص با عناوین نیازسنجی آموزشی، تهیه اهداف و محتوای آموزش، شرایط و امکانات آموزشی، راهبردهای یاددهی – یادگیری، ارزشیابی، و مولفه های آنها در دو بخش وضع موجود و وضع مطلوب مورد بررسی قرار گرفت. برای جمع آوری داده ها در بخش های مختلف از دو پرسشنامه محقق ساخته استفاده، که پرسشنامه (الف) برای جمع آوری داده های وضع موجود و پرسشنامه (ب) جهت جمع آوری داده های شناسایی راه های کیفیت بخشی به کار برده شد هر دو پرسشنامه دارای روایی و پایایی مناسبی بودند. جامعه آماری، کلیه کارکنان دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی که آموزش های ضمن خدمت را گذرانده اند، تعداد این افراد حدودا 223 نفر بود و نمونه گیری به روش طبقه ای تصادفی و با استفاده از جدول مورگان انجام و در نهایت 128 پرسشنامه کامل دریافت که به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، فراوانی درصد نسبی) و آمار استنباطی (آزمون t تک نمونه ای و آزمون مجذور کای) استفاده شد. یافته ها حاکی است که مهم ترین عامل برای کیفیت بخشی به دوره های ضمن خدمت در دانشگاه به مدرسین دوره و کم اهمیت ترین عامل به استفاده از آموزش از راه دور و مجازی اختصاص یافت. و اولویت های شاخص ها نیز به ترتیب: رویکردهای یاددهی - یادگیری، نیازسنجی آموزشی، شرایط و امکانات آموزشی رفاهی، هدف گذاری و تعیین محتوای مناسب و در نهایت ارزشیابی از دوره ها تعیین شد. در پایان الگوی نظری آموزش های ضمن خدمت در دانشگاه شهید رجائی براساس یافته های پژوهش پیشنهاد و ترسیم گردید.